
door Suzanne Huig, Cynthia Prins en Dennis Dolderman
LEERDAM - Het dijktraject Hagestein is vanochtend doorgebroken. Na drie dagen dreiging, bezweek de dijk alsnog door de hoge waterdruk.
Rond de klok van 11.30 uur brak de dijk door. Om 9.00 uur waren de hulpdiensten al begonnen met het evacueren van de bewoners van verzorgingstehuis Lingesteyn. Op het moment van de dijkdoorbraak waren drie van de dertig mensen geëvacueerd. Om 12.00 uur bereikte het water het verzorgingstehuis, de andere zevenentwintig mensen waren toen ook in veiligheid gebracht.
De bewoners werden vervoerd door ambulances, legertrucks, rolstoeltaxi’s en personenbusjes. Zij wilden hun woonruimte eigenlijk niet verlaten en waren niet op de hoogte gesteld van waar ze naartoe gingen. Hierdoor ontstond enige onduidelijkheid.
Inmiddels zijn de bewoners van Lingesteyn opgevangen in sporthal “’t dak” en wachten gespannen af wanneer zij terug mogen naar hun woning.

Dit bericht is geschreven na aanleiding van een evacuatie oefening voor dijkdoorbraken. In het gebied Zuid Holland Zuid mochten wij deelnemen aan deze oefening en wij vervulde de rol van de pers. Wij waren ineens al volwaardige journalisten van radio Rijmond die iedereen moesten lastig vallen om erachter te komen hoe erg de situatie was en of de hulpverlening goed verliep.
Onze mening over de oefening bestaat uit twee punten. Wij hebben namelijk heel erg veel van deze dag geleerd. Als studenten journalistiek mochten we uittesten hoe wij zouden functioneren tijdens een ramp en we hebben daar zeker van geleerd. Wij functioneerde vrij goed, het was alleen jammer dat de hulptroepen zoals het leger, ambulance personeel, politieagenten, medewerkers en patiënten van het verzorgingstehuis niet goed in hun rol zaten.
Hierbij komen we bij punt twee, want doordat deze hulptroepen niet in hun rol zaten liep de realiteit en het scenario door elkaar. Niemand begreep wat nou de realiteit of wat nou de oefening was waardoor de communicatie slecht was. Zo kwam defensie bij ons vragen hoe alles ervoor stond en werden wij overal tegengehouden omdat we aangezien werden voor echte pers. Er was ondertussen ook onduidelijkheid over wie nou wel en niet meespeelde met de oefening en kwamen wij erachter dat wij ‘’echte’’ zwakbegaafde bewoners vragen stelde en van streek maakte, terwijl dit niet onze intentie was.
De evacuatie van de bewoners van het verzorgingstehuis verliep dus erg langzaam. Zo dachten de bewoners dat ze een leuk dagje weggingen en vervolgens bleek dat alle hulptroepen een soort stappen plan hadden waardoor de één op de ander moest wachten. In het echt kan dit allemaal niet. In het echt zou er chaos zijn en geen tijd zijn om alles stap voor stap te doen.
Onze tip voor de organisatie van de oefening. De deelnemers moeten beter worden ingelicht over wat de bedoeling is en er moet meer chaos in het spel waardoor iedereen meer leert over de reactie van mensen. Ook krijgt zo iedereen de mogelijkheid om echt te oefenen en hun kennis toe te passen in plaats van gezellig met elkaar te praten, een sigaretje te roken en een beetje heen en weer te wandelen.
Al met al was het dus een enerverende dag waarvan wij veel hebben geleerd op het gebied van door vragen, een beetje brutaal te zijn en snelheid, want ieder moment kan bij een ramp een nieuw verhaal zijn.
Dit was een leerzaam oefendagje uit het leven van Suzanne en Cynthia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten